De onderbuik

Bronneger

Ik kijk om. Ik kijk om, dus ik leef. Niet dat het veel scheelde, al overdrijf ik daar de situatie misschien nogal mee. M'n collegarenners in de sloot, op het asfalt en in de armen van omstanders zullen hun hobby vast niet met de dood hoeven te bekopen. Gebroken sleutelbenen, wellicht een heup in twee…

Read more

Door