We hebben afscheid moeten nemen

Met wederzijds goedvinden, hebben we helaas afscheid moeten nemen van onze geliefde Jan. Het is niet zo dat Jan niet functioneerde, we vinden het ook helemaal geen vervelende vent, maar, na goed overleg, kwamen we gezamenlijk tot dit zware besluit.

Jan was er altijd voor ons. En wij waren er voor Jan. Vaak in ieder geval. Maar, er is een tijd van komen en een tijd van gaan. Het ging gewoon niet meer. De koek is op. En de sealant, en de squirt ook. Jan moet het zelf maar bij elkaar gaan scharrelen.

Vorig jaar had de ploegleiding al vraagtekens bij de inzet van Jan. Die zat steeds op de MTB. En, inderdaad, dat is ook een fiets, maar het is wel een fiets met een raar stuur. Nu doen we allemaal wel eens iets geks. Vooral onze Jannen. De een zit op een MTB, de ander gelooft in complotten. Dan is een MTB echt niet fraai dus.

Jan had het niet zo op de complotten. Hij geloofde bijvoorbeeld wel in Covid. Of misschien niet, maar daar willen we afwezen. Het is in ieder geval zo dat we het wederzijds goed vonden.

En we zijn een professionele club, met regels, met een communicatiestrategie, met een sponsor. En Jan won gewoon te weinig, en dan is er geen plek bij ons. Dat is misschien hard, maar zo is het wel.

Hij wilde ook niet mee drummen. Dat viel ook niet echt goed natuurlijk. Wij allemaal in paars licht een beetje de Coronaregels breken, hij stiekem trainen. Dat ging natuurlijk niet langer.

Nou ja, Jan, het ga je goed. We gaan je verschrikkelijk missen. Echt, het doet nu al een beetje pijn. Maar je staat de ontwikkeling van ons team in de weg, en dat kunnen we niet tolereren. Dus we zijn blij dat we er zo goed uitgekomen zijn.

Jan, vaya con dios!