Annen 1 fuckers

Renners staan te wachten tot het pelotonnetje compleet is. Maar wat is compleet? 1,2,3. Iemand grapt wat, iemand anders lacht te luid en te zenuwachtig. Coureurs kijken elkaar aan en vragen zich af waarom ze staan te wachten.

Langs de kant staan her en der wat mensen verspreid. Met een telefoon wordt haastig een foto geschoten.

Het seizoen staat voor de deur en iedereen heeft er soort-van-zin in. We beginnen met Annen 1.

Na wat beraadslagingen blijkt dat er inderdaad maar drie elite/belofte renners aan de start staan. De rest staat zich in de Spaanse zon klaar te maken voor een of andere training. Er zijn toch wel vijftien ama’s en een stuk of zeven sportklasse renners. De rest ligt op de bank te smachten naar modder, regen en het WK veldrijden, op televisie. Of is ergens bij Emmen zelf door de blubber aan het fietsen.

En team Stouwdam natuurlijk, ook de middelbare mannen zitten ergens onder een zon hier ver vandaan.  

In Annen is het kutweer. Het regent al de hele dag, eigenlijk de hele week, als we eerlijk zijn is het dit decennium nog geen dag mooi geweest. En ondanks een week met voorspellingen van harde wind (waaaaaaiers!!!!), waait het niet. Er ligt wel modder op de weg, niet een klein beetje, maar een hele boel.

Er ligt ook veel modder naast de weg. Als je in die modder raakt, zo leert Dieuwke aan het Noordelijk peloton, dan moet je je laten vallen. Geen mitsen en geen maren. Als je naast de weg rijdt van dit natte vieze modderige parcours dan ga je niet remmen, niet bijsturen, maar je laat je ogenblikkelijk vallen. Anders raak je misschien in de sloot. En dat wil je niet. Want dat is slecht voor de lagers van je fiets.

In koor zeggen we ‘Ja Dieuwke, dan laten wij ons vallen’.

We mogen nog niet weg. Eerst gaan we nog klassikaal 10 minuten extra warmfietsen. En dan worden alle categorien bijelkaar gevoegd. Maar dan gaat het echt los.

We klikken voor de eerste keer dit jaar in en scheuren voor de eerste keer vol gas naar de eerste bocht. Seizoen 2020, wij waren erbij.

Ondertussen staan de elites in de Spaanse zon uit te leggen aan mensen op terrasjes dat ze wielrenner zijn. Is team Stouwdam vrouwen van middelbare leeftijd aan het versieren in matige mediterrane disco’s. En wint Mathieu zijn derde regenboogtrui.

Alles leuk en aardig, maar wij zijn blij dat de winter weer achter de rug is. Dat we niet meer iedere week naar een cross hoeven te kijken. Dat we langzaam gaan denken aan het scheren van onze benen. Dat in Emmen de wielerbaan open gaat. In Groningen op donderdag weer baantje is.  

Annen 1 fuckers. Wij waren erbij.