Kleine Hein

Als amateurrenner zijn er een paar niet te missen afspraken. De Omloop door het land van Kleine Hein is daar één van. Die naam gaan we trouwens niet verklaren. Geen idee namelijk. Heeft vast ook bar weinig met fietsen te maken. Doet er nu dus even niet toe.

Kleine Hein (want dat bekt beter) is namelijk een schitterende wedstrijd. Het heet een klassieker te zijn. Met 70 km en twee grote ronden mag je daar best vraagtekens bij zetten, maar waarom zou je. Een klassieker dus. Alles er op en er aan. Voorrijwagens. Voorrijmotoren. Materiaalwagens. Parcours over autowegen. Publiek langs de kant. Sterk deelnemersveld. Prestige. Alles.

Dan even dit: we mogen De Grote Kleine Hein op onze blote knietjes danken dat deze wedstrijd wordt georganiseerd. Mooier wordt het niet, de organisatie verdient dan ook direct een standbeeld middenin het centrum van Emmen. Dat zou er bovendien flink van opknappen. Gratis tip.  Zo. En dan nu wat commentaar met de botte bijl.

• Eerst uitgebreid omroepen dat er op nummer wordt opgesteld, om het vervolgens niet te doen, is onsympathiek en kut. Niet meer doen dus.
• Die neutralisatie mag ook de prullenbak in. Gewoon een startschot op de wielerbaan en gaan met die handel. Kan best, wordt er ook veel minder gevallen.
• Nummers innemen en licenties teruggeven hoeft niet zo lang te duren als de koers zelf. Massaal licenties kwijtraken is een kunst op zich. Jezus mina.

Poeh, dat lucht op. Maar er was gelukkig veel (veel!) meer dat schitterend was. Hou je vast.

Alle bekende koppen dus op de parkeerplaats. Ongein. TH neemt de tactiek nog eens door. Kievit leest een lief briefje van Kim. We denken dat het de moeder van z’n kinderen is. Zo niet, dan heeft d’n ‘Arko nu iets uit te leggen. Burry filmt iets. De Boelenzen ouwehoeren. Twee CSG-roeiers verheugen zich voor de koers al op de Mac nadien. Kortom, niets nieuws onder de zon.

Wielen inleveren bij de liefste man van Emmen. Tekenen bij de nummer 2.

De start dan. Gevloek en gekibbel in de neutralisatie. Een miljoenmiljard keer bijna vallen. Door de berm, door gaatjes die er niet zijn. Nog steeds niet gevallen, dus besluit een Stormvogel op een vluchtheuvel te rijden. 10 meter later gaat een andere Stormvogel gewoon spontaan liggen. Dank mannen, ook saai anders. Eindeloos lang met een keutelgangetje achter de auto. Vlak voor een versmalling: koers. Gaat wonderwel goed, maar natuurlijk duurt het niet lang. Op de smalle wegen in het veld opnieuw renners op het smoelwerk.

Waaiers. Groepjes. Gelosten. Na amper 20 kilometer ligt alles al kats uit elkaar. De kanslozen peddelen dan al op een minuut of 3 van de Gruppo Harko. De achtervolgers achter de kopgroep krijgen waaierles van de Stormvogels en dichten in de tweede ronde het gat. Dat kunnen ze dus ook, die jongens. Hulde.

Team Utrecht heeft veel mannen vooraan en rijdt sterk. ZAES zit er natuurlijk ook. TH idem, op karakter. Mannen met A3 op de kont proberen de meubelen steeds te redden. Verder af en toe een bekend shirt. Eenlingen. Otto Ebbens. Gaul!. CSG. Geen Kannibaal. Geen Omega. Geen Cicli Basso.

Er blijken twee man weg. Oldenkamp, wordt er geroepen. En nog iemand. We doen allemaal alsof we die mannen kennen. Natuurlijk. Oldenkamp weer. Dan weet je het wel.

Geen idee.

Van de grote ronden af en de kleine weggetjes op, terug naar de Meerdijk. De spanning stijgt. Harko zegt dat het gereden is. Ze blijven weg. Als Harko het zegt is dat zelden zo. Werkt wel goed om iedereen nog iets harder te laten werken.

De ring op. De ring af. Klinkers.Nog iets proberen. Nog 1 keer naar voren. Gelijk weer naar achteren. De benen schreeuwen, jammeren. Het hoofd wil wel. Alhoewel. Tegen beter weten in is ook zoiets. Nee, het moet, godverdomme. Nog een keer naar voren. Wielerbaan. De achtervolgers ruiken de vluchters. Nog een keer een bult op. Wat kan 3 meter omhoog dan veel zijn. Kramp. KRAMP!

Kievit wint. Verrassend. Wint anders nooit wat. Leuk voor die jongen. Derde wordt een knakker die z’n tweede koers ooit rijdt. 1 criterium, daarna Kleine Hein. Was hiervoor BMX-prof. Heeft nog nooit van Jan Hekman gehoord, trouwens.

180 starters ofzo, ongeveer de helft rijdt uit. Het was ons het koersje wel. De Maestro-burger was uit de kunst. Die licentie zien we wel bij de post ofzo.