Anderen 4

Sommige keuzes zijn niet zo lastig. Wij zijn van die types die liever een broodje hamburger eten dan een broodje poep. Liever naar Dione kijken dan naar Mart, maar ook liever naar Herman kijken dan naar Sjoerd. Liever warm dan koud douchen. Liever met de fiets dan met de auto naar het werk gaan. En als er dan een criterium met hoogtemeters in Zwolle is en je óók kan kiezen voor een mooie omloop in Anderen, dan kies je die mooie omloop. De betere keuze. Logisch.

Je hebt ook van die keuzes die makkelijk lijken, maar dat eigenlijk niet zijn. Stel je voor dat je echt al heeeel vaak naar Dione hebt gekeken en inmiddels wel een beetje flauw bent van de grapjes van Herman. En dat de Mart er net die dag superlekker uit ziet, en Sjoerd niet zo hard z’n best doet om op Herman te lijken. Het 35 graden buiten is en een koude douche precies is wat je nodig hebt. Of het net die dag regenstelen pijpt en tóch liever met de auto gaat. Of dat er maar een heeeeeeel klein beetje poep op dat suuuuuperlekkere broodje zit…. Nou ja, je snapt wat we bedoelen. 

Want zo was het dus met Zwolle, schijnt. Een wat langer rondje dan het gebruikelijke gefrummel door een woonwijk. Goedlopende bochten, mooi asfalt. Een parcours over twee viaducten die het zwaar maakten, maar niet ondoenlijk voor de zwaardere types. Een aankomststraat en podium die gedeeld werden met de “echte” Ster van Zwolle, met lekker veel uitstraling. Naar verluidt een supermooi rondje dat met deze weersomstandigheden (15 graden en zon, weinig wind) misschien net niet onderscheidend genoeg was. Zo won Cor van Leeuwen na anderhalf uur achterin meebollen uiteindelijk de pelotonsprint, die natuurlijk (natuurlijk!) ontsierd werd door een valpartij. 

Niet dat Anderen de verkeerde keuze was. Verre van. Ook daar scheen de zon, was de sfeer fantastisch en stonden er weer ruim 80 wielrenners van zeer divers pluimage aan de start. Het resultaat: koersen als een motherfucker in alle categorieën. Maar niet voordat we een minuut stilte hielden voor Joop van der Duin, vrijwilliger en trainer bij de Meteoor. Mooi en goed, fijn dat daar even aandacht voor was.

In het Sportklasse-peloton werden de dames weer als vanouds bijna van de fiets gesprint door onhandige mannen. Dat alles in de strijd om de derde plaats, want er waren twee knakkers ontsnapt en die bleven weg, schijnt. In het Amateurpeloton gaf Albert de Vries weer eens acte de présence en animeerde de koers met een spervuur aan demarrages. De kopgroep die op een derde van de koers ontstond haalde het tot aan de streep, maar de voorrijdmotor panikeerde en keutelde over de finish waardoor de sprint wat ontregeld werd. We dragen de winnaar echter een bijzonder warm hart toe, dus dat gaan we gewoon even vergeten. 

En dan is het gewoon alweer voorbij, hè. Jezusmineezus. De mooiste koersjes van het jaar: passé. Hoewel…. De kalender lonkt best wel. Middelstum, Bronneger, Kleine Hein, trainingskoersjes in Langelo… Tijd om te trainen, jongens. Het wordt een wild wielerjaar!